Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, οι Internet διευθύνσεις είναι 32- bit αριθμοί
γραμμένοι σε 4 octets (σε δεκαδικό σύστημα) π.χ. 128.6.4.7. Στην
πραγματικότητα υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι διευθύνσεων. Το πρόβλημα είναι
ότι η διεύθυνση πρέπει να δηλώνει και το δίκτυο και τον συγκεκριμένο host του
δικτύου. Αν λαμβανόταν υπόψη το γεγονός ότι τελικά ο αριθμός των δικτύων θα
αυξανόταν κατά πολύ θα είχαμε τις εξής περιπτώσεις: α) αρκετά, μικρά δίκτυα,
οπότε θα χρειάζονταν 24 bits για την αναπαράσταση όλων αυτών τωνIP δικτύων, β)
μερικά μεγάλα δίκτυα, οπότε θα χρειάζονταν 24 bits για την αναπαράσταση όλων των
hosts τους. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε διευθύνσεις των 48 bits. Οι σχεδιαστές
όμως ήθελαν στην πραγματικότητα διευθύνσεις των 32 bits. Έτσι, υιοθετήθηκε η
υπόθεση ότι τα περισσότερα δίκτυα είναι μικρού μεγέθους, και καθορίστηκαν τρεις
διαφορετικού τύπου διευθύνσεις. Αναλυτικότερα, διευθύνσεις ποιυ αρχίζουν από 1
έως 126 χρησιμοποιούν μόνο το πρώτο octet σαν αριθμό δικτύου. Τα τρια επόμενα
octets είναι διαθέσιμα για αριθμούς hosts (έτσι έχουμε 24 bits διαθέσιμα για
hosts). Οι διευθύνσεις αυτές χρησιμοποιούνται στην περίπτωση μεγάλων δικτύων.
Μπορούν όμως να υπάρξουν μόνο 126 τέτοια μεγάλα δίκτυα. Το ARPANET είναι ένα
από αυτά και υπάρχουν και μερικά ακόμα μεγάλα εμπορικά δίκτυα. Πολύ λίγοι όμως
οργανισμοί παίρνουν διευθύνσεις του τύπου αυτού που ονομάζονται και class A.
Για λιγότερο μεγάλους οργανισμούς χρησιμοποιούνται class B διευθύνσεις. Οι
διευθύνσεις αυτές χρησιμοποιούν τα δυο πρώτα octets για τον αριθμό δικτύου.
Έτσι, οι αριθμοί δικτύων είναι από 128.1 έως 191.254 (απογεύγεται το 0 και το
255 για λόγους που θα αναφερθούν παρακάτω. Επίσης αποφεύγονται διευθύνσεις που
ξεκινούν από 127 επειδή χρησιμοποιείται από μερικά συστήματα για ειδικούς
σκοπούς). Τα τελευταία δυο octets είναι διαθέσιμα για διευθύνσεις hosts (16
bits). Αυτό επιτρέπει 64516 computers πάνω στο δίκτυο που είναι αρκετοί για
τους περισσότερους οργανισμούς. Τέλος, οι διευθύνσεις class C χρησιμοποιούν 3
octes από 192.1.1 έως 223.254.254. Τώρα επιτρέπονται μόνο 254 hosts σε κάθε
δίκτυο, αλλά μπορούν να υπάρξουν πολλά δίκτυα. Οι διευθύνσεις πάνω από 223
είναι reserved για μελλοντική χρήση σαν class D και class E και δεν είναι ακόμα
καθορισμένες.
Πολλοί μεγάλοι οργανισμοί διαιρούν το δίκτυό τους σε υποδίκτυα. Για παράδειγμα,
στο Rutgers έχει δοθεί μια διεύθυνση class B, η 128.6. Για δική μας ευκολία,
χρησιμοποιούμε το τρίτο octet της διεύθυνσης σαν ένδειξη για το σε ποιό Ethernet
είναι κρεμασμένος ένας host. Ο διαχωρισμός αυτός δεν έχει καμμιά σημασία εκτός
Rutgers. Ένας υπολογιστής άλλου ιδρύματος αντιμετωπίζει όλα τα datagrams που
απευθύνονται στο 128.6, με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να εξετάζουν το τρίτο octet.
Έτσι, οι υπολογιστές ejt|r Rutgers δεν έχουν διαφορετικές δρομολογήσεις για τα
128.6.4 και 128.6.5. Παρ όλα αυτά, μέσα στο Rutgers, τα 128.6.4 και 128.6.5
αντιμετωπίζονται σαν ξεχωριστά δίκτυα και τα gateways έχουν ξεχωριστές
καταχωρήσεις για κάθε υποδίκτυο, ενώ τα gateways εκτός Rutgers έχουν μια μόνο
καταχώρηση, για το 128.6. Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσαμε να πετύχουμε αν για
κάθε ένα Ethernet χρησιμοποιούσαμε μια διεύθυνση class C. Για το Rutgers τα
αποτελέσματα θα ήταν τα ίδια, δεν θα συνέβαινε όμως αυτό για τον υπόλοιπο κόσμο.
Κάθε ίδρυμα που θα ήθελε να μιλήσει με το Rutgers θα έπρεπε να έχει και μια
ξεχωριστή καταχώρηση για κάθε δίκτυο, πράγμα που θα αύξανε πολύ την
πολυπλοκότητα για τα gateways. Έτσι, υποδιαιρώντας ένα δίκτυο τάξης Β, κρύβεται
από τους άλλους η εσωτερική δομή του δικτύου και αποφεύγεται ένα σημαντικό
πρόβλημα. Η στρατηγική διαχωρισμού σε υποδίκτυα απαιτεί ειδικές παροχές από το
s/w του δικτύου και περιγράφεται στοRFC 950.
Τα 0 και 255 έχουν ειδική έννοι α. Το 0 ειναι reserved για μηχανές που δεν
γνωρίζουν τις διευθύνσεις τους. Σε συγκεκριμένες συνθήκες είναι δυνατόν για μια
μηχανή να μη γνωρίζει τον αριθμό του δικτύου στο οποίο βρίσκεται, ή ακόμη να μη
γνωρίζει τη δική της host διεύθυνση. Για παράδειγμα, 0.0.0.23, είναι μια μηχανή
που γνωρίζει ότι έχει αριθμό host 23, αλλά δεν γνωρίζει σε ποιο δίκτυο.
Το 255, χρησιμοποιείται για broadcast. Το broadcast είναι ένα μήνυμα που
θέλουμε να δουν όλα τα συστήματα στο δίκτυο. Τα broadcasts χρησιμοποιούνται σε
περιπτώσεις που δεν γνωρίζουμε σε ποιον ακριβώς να μιλήσουμε. Για παράδειγμα,
ας υποθέσουμε ότι θέλουμε από το όνομα ενός host να βρούμε την Internet
διεύθυνσή του. Μερικές φορές δεν γνωρίζουμε τη διεύθυνση του κοντινότερου name
server. Στην περίπτωση αυτή, η αίτησή μας μπορεί να σταλεί σαν broadcast.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου ένας αριθμός συστημάτων ενδιαφέρεται για
κάποιες πληροφορίες. Είναι λιγότερο δαπανηρό να σταλεί ένα broadcast, από το να
σταλούν datagrams ξεχωριστά σε κάθε host που ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη
πληροφορία. Για να σταλεί το broadcast, πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια διεύθυνση
που καθορίζεται βάση της διεύθυνσης του δικτύου αποστολέα, με όλο άσσους στο
κομμάτι της διεύθυνσης που αντιστοιχεί στον αριθμό του host. Για παράδειγμα, αν
βρίσκεστε στο δίκτυο 128.6.4 πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη διεύθυνση 128.6.4.255
για broadcasts. To πως γίνεται αυτό στην πραγματικότητα εξαρτάται από το μέσο.
Στο ARPANET ή σε γραμμές σημείου-προς-σημείο δεν είναι δυνατή η αποστολή
broadcasts. Είναι όμως δυνατή στο Ethernet. Αν χρησιμοποιηθεί μια Ethernet
διεύθυνση με όλα τα bits άσσους, κάθε μηχανή στο Ethernet
μπορεί να δει το συγκεκριμένο datagram.
Αν και επίσημα η διεύθυνση broadcast για το δίκτυο 128.6.4 είναι η 128.6.4.255,
μπορεί για ευκολία να επιτραπεί η χρήση της 255.255.255.255 που αναφέρεται σε
όλους τους hosts στο τοπικό δίκτυο. Είναι πολλές φορές απλούστερο να
χρησιμοποιηθεί αυτή η διεύθυνση αντί να γίνει εντοπισμός tou συγκεκριμένου
αριθμού δικτύου και να διαμορφωθεί κατάλληλα στον τύπο 128.6.4.255.
Επιπροσθέτως, σε παλιότερες εφαρμογές χρησιμοποιούνταν το 0 αντί του 255 στη
διαμόρφωση της διεύθυνσης broadcast. Έτσι, για το δίκτυο 128.6.4 χρησιμοποιόταν
το 128.6.4.0 αντί του 128.6.4.255.
Επειδή το 0 και το 255 χρησιμοποιούνται για άγνωστες διευθύνσεις και για
διευθύνσεις broadcasts οι hosts δεν πρέπει να έχουν διευθύνσεις που να περιέχουν
το 0 ή το 255.Επίσης, οι διευθύνσεις τους δεν πρέπει να ξεκινούν με 127 ή με
κάποιο αριθμό άνω του 223. Οι διευθύνσεις που παραβιάζουν τους κανόνες αυτούς
αναφέρονται σαν Μartians.
| BACK OF TOPIC| |TABLE OF
CONTENTS|